Bu mektûb, mîr Muhammed Nu’mâna yazılmışdır. Öğretmek, insanla­rı yetişdirmek için lâzım olan birkaç şeyi bildirmekdedir:

Kıymetli seyyid kardeşimin mubârek mektûbu geldi. Bizleri sevindirdi. Kardeşim! Size çok bildirdim ki, bu yol iki temel üzerine kurulmuşdur: Bi­rincisi, islâmiyyete uymakdır. Öyle ki, islâmiyyetin bir edebini elden kaçır­mağa gönlü râzı olmamalıdır. İkincisi, yol göstereni sevmek ve ona öyle bağ­lanmakdır ki, onun her şeyini beğenecekdir. Onun her sözünü, her işini gü­zel görecekdir. Allahü teâlâ korusun. Bu iki temel işde ufak bir sarsıntı ol­masın! Allahü teâlânın ihsânı ile, bu iki temel sağlam olursa, dünyâ ve âhı­ret se’âdetleri ele girmiş demekdir. Bunlardan sonra lâzım olan şeyleri de, siz çok işitdiniz. Bunları da gözetmelisiniz! Şimdiye kadar olan kusûrların bağışlanması için de, Allahü teâlâya çok yalvarınız! Ramezân-ı şerîfin son on günü yapamamış olduğunuz i’tikâfın kazâsı olmak için niyyet ederek, önümüzdeki Zilhicce ayının ilk on günü i’tikâf ediniz. Böyle niyyet ederek, sünnet sevâbına kavuşursunuz. Bu i’tikâfda, Allahü teâlâya, boyun büke­rek, ağlıyarak, sızlayarak, kusûrların afvı için çok yalvarınız! Fakîr de “kuddise sirruh” bu on günde, size yardımcı olmağa çalışacağım. İnşâalla­hü teâlâ. İzn verdiğimizi yazılı olarak da istiyorsunuz. Bunun üzerine çok düşüyorsunuz. Size izn verilmişdir. Eğer bu izn yetişmezse, yazılı iznin ne fâidesi olur. Her akla gelenin yapılması lâzım gelmez. Akla öyle şeyler ge­lir ki, onları yapmamak dahâ iyi olur. Nefs, inâdcıdır. İstediğinden vaz geçmez. Ona elbette kavuşmak için diretir. Onun iyi mi, kötü mü olduğu­nu hiç düşünmez. Gönlünüzü kırmamak için, izn olarak, birkaç kelime yaz­dım. Hak teâlâ, fâideli eylesin! Kendinizi, son nefesde îmân selâmetine ka­vuşmanızı düşününüz! İcâzetnâme ve mürîdler, o ânda işe yaramaz. Ken­di işinizi yaparken, eğer bir kimse, cândan istekle gelirse, ona tarîkatı öğ­retirsiniz. Öğretmeği birinci vazîfe sanıp, kendi işinizi, bunun gerisinde bı­rakırsanız, kendinizi başdan başa felâkete sürüklemiş olursunuz.