Bu mektûb, Lala beğe yazılmışdır. Müslimânlığı yaymak lâzım olduğu bildirilmekdedir:

Allahü teâlâ, bizim ve sizin islâmın şerefini anlamamızı ve onu korumak için çalışmamızı artdırsın! Yüz seneye yakın bir zemândan beri islâmiyyet yardımcısız kaldı. Öyle oldu ki, kâfirler, müslimân memleketlerinde, yal­nız dinsizliklerini, kötülüklerini yapmakla kalmıyorlar; müslimânlığı büs­bütün yok etmek istiyorlar. Müslimânların ve müslimânlığın izini, adını bi­le bırakmamak için kıyasıya uğraşıyorlar. İşi oraya kadar götürdüler ki, bir müslimân, islâmiyyetin emrlerinden birini açıkça yapmağa, hattâ söyleme­ğe kalksa, öldürüyorlar. Meselâ: Kurban bayramında, Hindistânda müsli­mânlar inek kurban ederler. Kâfirler, müslimânlara (Cizye) vermeğe bel­ki râzı olurlar. Fekat, inek kesilmesine hiç râzı olmazlar. Yeni hükümetin ilk zemânlarında müslimânlık yayılırsa ve müslimânlara kıymet verilirse, so-nu iyi olur. Fekat, Allah göstermesin böyle olmazsa, müslimânların işi çok güç olur. (El’gıyâs)! Ya’nî imdâdımıza yetiş yâ Rabbî! Bize yardım et yâ Rab­bî! Müslimânlara yardımcı ol yâ Rabbî! Bakalım, hangi mes’ûd, tâli’li kim­se, islâmiyyete yardım etmekle şereflenecek? Bu şerefi bakalım hangi kah­ramân kazanacak. Bu, Allahü teâlânın öyle bir ni’metidir ki, dilediğine ih­sân eder. Allahü teâlâ, büyük ihsân sâhibidir. Allahü teâlâ, bizi ve sizi, Pey­gamberlerin en üstününe uymak şerefinden ayırmasın “aleyhi ve alâ âlihi ve aleyhim minessalevâti efdalühâ ve minetteslîmâti ekmelühâ”! Vesselâm.