• Hazret-i Hasenin “radıyallahü anh” menkıbeleri, ilmi, ibâdeti, cömerdliği, mürüvveti ve diğer üstün ahlâkı, şefkati çok yazılmış olup, sahîh rivâyetler ile bildirilmişdir. Burada kısaca yazıldı.

Hazret-i Haseni “radıyallahü anh” zehrleyerek şehîd etmişlerdir. Vefât edeceği sırada, hazret-i Hüseyn “radıyallahü anh” başucunda idi. Ey kardeşim, seni zehrleyenin kim olduğundan şübheleniyorsun, dedi. Hazret-i Hasen, onu öldürmek için mi soruyorsun, dedi. Hazret-i Hüseyn “radıyallahü anh”, evet, dedi. Hazret-i Hasen, eğer bir kimseden şübheleniyorsam, Allahü teâlâ ona herkesden şiddetli cezâ verir. Eğer şübhelendiğim bir kimse yoksa, günâhsız bir kimsenin benim için öldürülmesini istemem, dedi. Onu hanımı Ca’denin zehrlediği meşhûrdur. Vefâtı hicretin ellinci senesinde Rebî’ül-evvel ayının ilk günlerindedir.

İMÂM-I HÜSEYN BİN ALÎ
“radıyallahü anhümâ”

Hazret-i Hüseyn “radıyallahü anh” oniki imâmın üçüncüsü ve imâmların atasıdır. Künyesi Ebû Abdüllahdır. Lakabları, şehîd ve seyyiddir. Hicretin dördüncü senesinde Şa’ban ayının dördünde, salı günü, Medînede doğdu. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” onun ismini Hüseyn “radıyallahü anh” koydu. Bu husûsdan dahâ önce bahsedilmişdi.

Hazret-i Hüseynin “radıyallahü anh” mubârek yüzünde öyle bir nûr parlardı ki, karanlık bir gecede bir yere otursa, mubârek alnından ve yüzünden parlayan nûrun aydınlığında, yolu görürlerdi. Mubârek göğsünden ayaklarına kadar olan kısmı, Resûlullaha “sallallahü aleyhi ve sellem” tam benzerdi. Nitekim hazret-i Hasenin de “radıyallahü anh” mubârek göğsünden başına kadar olan kısmı Resûlullaha “sallallahü aleyhi ve sellem” benzerdi. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”,(Hüseyn benden, ben de Hüseyndenim, Allahü teâlâ Hüseyni seveni sever)buyurdu.