Zübeyr “radıyallahü teâlâ anh” dedi ki, ben getiririm. Resûlullah “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” hazretleri buyurdular ki,(Her Peygamberin havârîsi vardır. Benim havârim Zübeyrdir.) [Her nebî için nusret vericiler vardır. Benim nâsırım Zübeyrdir.] Îsâ aleyhissalâtü vesselâm hazretlerine eshâbından nusret edenler Havârîyyûn idiler. Kelime ma’nâsı elbise [esvâb] ağartıcı [beyâzlatıcı] demekdir. (Mesâbîh)de nakl edilmişdir.

3– Zübeyr “radıyallahü teâlâ anh” der ki, Resûlullah “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” hazretleri buyurdular ki, (Benî Kureyzâ kabîlesine gidip, onlardan bana kim haber getirir.) Ben gitdim. Geri döndüğümde hazret-i Resûl-i ekrem bana ebeveynini cem’ etdi. Ya’nî (Babam anam sana fedâ olsun) buyurdular. (Mesâbîh)den nakl edilmişdir.

4– (Mesâbîh) kitâbında bildiriliyor. Alî “radıyallahü teâlâ anh” hazretleri bildirmişdir. Resûlullah “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” hazretlerinin, ebeveynini cem’ etdiği bir kişiden başkasını görmedim. O da Sa’d bin Ebî Vakkâsdır. Ben işitdim Uhud günü; buyurdular ki, (Yâ Sa’d! Anam, babam sana fedâ olsun!)

5– Sa’d “radıyallahü teâlâ anh” dedi ki: (Ehl-i islâmın fîsebîlillah evvel ok atanı benim.) Müslim şârihi “rahimehullah” beyân buyurmuşlardır. Resûlullah “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” hazretleri, Ebû Ubeyde bin Hâris bin Abdülmuttalib “radıyallahü teâlâ anh” hazretlerini muhâcirînden altmış atlı bölük ile Ebû Süfyânın üzerine gönderdi. Sa’d da onlar ile berâber idi. Ebû Süfyân o vakt müşriklerin serdârı idi. İslâmda ilk harb bu idi. Önce müşriklere ok atan Sa’d hazretleri oldu. (Mesâbîh)den nakl olunmuşdur.

6– Âişe-i Sıddîka “radıyallahü teâlâ anhâ” hazretlerinden nakl edilmişdir. Buyurdular ki, Resûlullah “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” hazretleri bir gazâdan Medîne-i münevvereye geri döndüklerinde, bir gece uykuları gelmedi. Buyurdular ki: (Ne olaydı, sâlih bir zât bizi beklese idi.) O sırada bir silâh sesi işitdik. Hazret-i Habîb-i Ekrem “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” (Kimdir o) buyurdu. Dışarıdaki kişi, (Sa’ddır) dedi.