Bunun Havârîlerden olduğu söyleniyor. Urûcdan kırkbeş sene sonra, Îsâ aleyhisselâmın hayâtını, târîhini yazmışdır. Allahü teâlânın gönderdiği, İncîl kitâbı tek bir kitâbdır. Bu hakîkî İncîlde, birbirine uymayan ve hâdiselere ters düşen bir şey olmadığı muhakkakdır. Hâlbuki, bu dört İncîlde, birbirine uymayan ihtilâflar doludur.

Kur’ân-ı kerîmde, Îsâ aleyhisselâmın öldürülmediği, asılmadığı açıkca haber veriliyor. Bu dört târîh kitâbında ise, katl edildiği açıkca yazılı olduğundan, Kur’ân-ı kerîmin bildirdiği, Allah kelâmı olan İncîlin, bu dört târîh kitâbından başka olduğu anlaşılmakdadır.

Bu kitâblardaki hikâyelerden bir kısmını Îsâ aleyhisselâmdan işitmedikleri, urûcdan sonra yazdıkları, hem kitâblardan anlaşılıyor, hem de papazlar söylüyorlar. Meselâ, Îsâ aleyhisselâmdan, mahbûs iken ve öldürülürken, nakl etdikleri sözler böyledir. Bu sözlerin asl İncîlde bulunmadığı, Allah kelâmı olmadığı meydândadır. Bu gibi, dahâ nice misâllerin, bu dört İncîlin Allah kelâmı olamıyacağını gösterdiğini, İmâm-ı Kurtubî[1] (Kitâbül a’lâm fî beyân-ı mâfî-dîninnasârâ minel-bid’i vel-evhâm) kitâbında ve İbnül Kayyım-ül Cevziyye[2](Hidâyetül hıyârâ fî-ecvibetil yehûdî vennasârâ) ve Sâlih Sü’ûdî mâlikî hazretleri (Ettahcîl men harrafel İncîl) kitâblarında ve Taşköprülü Ahmed efendi ve Kâtib Çelebî, meşhûr kitâblarında yazmışlardır. Sâlih, kitâbını 942 [m. 1535] de yazmışdır.

Bugün, hakîkî İncîl mevcûd değildir. Hıristiyanların elinde bulunmadığı gibi, müslimânlar arasında da böyle bir kitâb yokdur. Hattâ, papazların çoğu, semâdan inen bir İncîl bulunduğunu inkâr ediyorlar. Bir rivâyete göre, yehûdîler Îsâ aleyhisselâmı katl edecekleri zemân, İncîli ateşde yakdılar. Yâhud, parçalayıp, ortadan kaldırdılar. O zemân, İncîl yayılmamış idi. Çünki, Îsâ aleyhisselâmın peygamberlik zemânı üç sene kadar olup, îmân edenler de pek az idi. Bunların çoğu da, köylü olup, okumak, yazmak bilmiyorlardı. Yâhud, mîlâdın üçyüzyirmibeş senesinde telef etdikleri İncîller arasında, bunu da, bozuk zannederek, imhâ etmişlerdir. O zemân birbirine uymayan kırk, elli İncîl kitâbı vardı. Her birine inananlar arasında mücâdele oluyor, çok kan dökülüyordu. Aryüsün mahkemesi esnâsında, bunlardan dördünü intihâb ederek, diğerlerini men’ etdikleri, kilise târîhlerinde yazılıdır. Bir ingiliz papazı, yasak edilmiş İncîlleri arayıp, bulduklarını ingilizceye terceme etmiş, bulamadıklarının da ismlerini yazarak, 1236 [m. 1820] de Londrada tab’ edilmişdir.

—

[1] Muhammed Kurtubî, 671 [m. 1272] de vefât etdi.

[2] İbni Kayyım Muhammed, 751 [m. 1350] de vefât etdi.