Çünki insanlara şefkat, merhamet demek, onların âhıretlerini kurtarmağa çalışmak ve Cehennem ateşinden korumak demekdir. Dünyâ işlerinde yardım etmek, âhıretlerine yardım yanında hiç kalır. Yehûdîlerin yapdığı iftirâlara bakılırsa, milyon, belki milyarlarca mü’minin, hazret-i Alî yüzünden Cehennemde sonsuz yanması lâzım gelmekdedir.

Müslimânları gıybet etmemek, kötülememek ve alay etmemek hakkında bunca âyet-i kerîme ve hadîs-i şerîfler varken, Eshâb-ı kirâmın hepsini ve hazret-i Peygamberin emrine uyan bütün Ehl-i sünneti “rahmetullahi teâlâ aleyhim ecma’în” gece gündüz kötülemek, hattâ kâfir demek, nasıl doğru bir yol olur? Buna sebeb olarak, Eshâb-ı kirâm, hazret-i Alîye hilâfeti uygun görmedikleri için, bu hâlleri kendisine pek ağır gelerek, bu çirkin işi yapmağı emr etdiğini söylemek bir müslimâna yakışır mı? Eshâb-ı kirâm “aleyhimürrıdvân” ve bu ümmetin ileride olanları, kendi nefsleri ile uğraşmağı, birinci vazîfe bildikleri hâlde, hazret-i Alînin “kerremallahü vecheh” kendi mubârek nefsine dokunulsa bile, bu kadar büyük bir günâh işlemiyeceği şübhesizdir. Hele mubârek nefslerine dokunulmayınca, bu günâhı işlemiyeceği güneşden dahâ meydândadır.

İnsâf etmelidir ki, sonsuz olarak düşman bildikleri Eshâb-ı kirâmın içinde, hazret-i Alînin teyzesi ve amcası oğlu ve dahâ nice yakın akrabâsı da vardır. Akrabâya iyilik ve ihsânın ve ziyâretin vâcib olduğunu bildiren âyet-i kerîmeler varken, o büyük zâtın, bunlara düşmanlık edilsin diye vasıyyet etmiş olduğunu söylemek, îmânı olanın yapacağı bir iş midir? Resûlullahın zevcelerinin, mü’minlerin anneleri olduğu, âyet-i kerîme ile bildirilmiş iken ve analara, babalara itâ’at ve saygı göstermek emr edilmiş iken, hazret-i Alînin bu mubârek zevcelere, Ebû Bekre bî’at etdikleri için, düşmanlık etdiğini ve kâfir dediğini, kalbinde îmân ışığı parlayan kimse nasıl kabûl edebilir?

Hadîs-i şerîfler, fitne çıkarana la’net etdiğine göre, hazret-i Alînin “kerremallahü teâlâ vecheh” ümmet-i Muhammed içine fitne düşürdüğü söylenebilir mi?

Hazret-i Ömer “radıyallahü anh” (Bana bir belâ gelirse, üç dürlü sevinirim. Birincisi, belâyı Allahü teâlâ göndermişdir. Sevgilinin gönderdiği herşey tatlı olur. İkincisi, Allahü teâlâya, bundan dahâ büyük belâ göndermediği için şükr ederim.