İbâdet secdesine benzediği için harâmdır. Ta’zîmi gösterdiği için değil!
Şeytân, Resûlullaha “sallallahü aleyhi ve sellem”, hep Necdli ihtiyâr şeklinde görünürdü. Kâfirler Mekkede (Dâr-ün-Nedve) denilen yerde toplanıp, Resûlullahı öldürmeğe karâr verdikleri zemân, şeytân Necdli bir ihtiyâr şeklinde görünüp, nasıl öldüreceklerini öğretmişdi. Onlar da, Necdli ihtiyârın dediğini yapalım demişlerdi. O günden beri, şeytâna (Şeyh-i Necdî) denilmekdedir. Muhyiddîn-i Arabî hazretleri, (Müsâmerât) kitâbında diyor ki: Kureyş kâfirleri, Kâ’beyi ta’mîr ederken, kabîle reîslerinden herbiri, (Hacer-ül-esved) taşını, yerine ben koyacağım dediler. Yarın sabâh ilk geleni hakem yapalım. Aramızdan Onun seçeceği koysun dediler. İlk olarak, Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” geldi. O zemân, yirmibeş yaşında idi. Bu gelen emîndir. Bunun sözüne uyarız dediler. (Bir kilim getirip taşı içine koyunuz ve hepiniz kenârlarından tutup, taşın konulacağı yere kadar kaldırınız!) buyurdu. Sonra mubârek elleri ile taşı kilimin içinden alıp, dıvardaki yerine koydu. O anda, şeytân, Şeyh-i Necdî şeklinde görünüp, bir taş göstererek, bunu da, destek olarak yanına koy dedi. Maksadı, o çürük taşın ileride ayrılarak, Hacer-i esvedin yerinden oynaması, bu yüzden, herkesin Resûlullaha uğursuz demesi idi. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, bunu anlayıp (E’ûzü billahi mineş-şeytân-ir-racîm) dedi. Şeytân, o anda gayb oldu, kaçdı. Muhyiddîn-i Arabî “rahmetullahi teâlâ aleyh” bu yazısında, şeytânın Şeyh-i Necdî olduğunu dünyâya yaydığı için, bu büyük Velîye düşman oldular. Hattâ kâfir dediler. Mezhebsizlerin üstâdlarının, önderlerinin şeytân olduğu buradan da anlaşılmakdadır. Vehhâbîler, Resûlullahdan yâdigâr kalan mukaddes yerleri ve türbeleri bunun için yıkıyorlar. Bu yerler, insanları müşrik yapıyor diyorlar. Mubârek yerlerde, Allahü teâlâya düâ etmek şirk olsaydı, Allahü teâlâ hacca gitmemizi emr etmezdi. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” tavâf yaparken, Hacer-ül-esvedi öpmezdi. Arafâtda, Müzdelifede düâ edilmez, Minâda taş atılmaz ve Safâ ile Merve arasında koşulmazdı. Bu mubârek yerler, böyle ta’zîm olunmazdı.
Ensârın toplandığı yere, reîsleri olan Sa’d bin Mu’âz “radıyallahü teâlâ anh” gelince, Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” (Reîsiniz için ayağa kalkınız?)buyurdu. Bu emr, Sa’di ta’zîm etmeleri içindi. (Sa’d hasta idi. Onu hayvandan indirmek içindi) demek yanlışdır. Çünki, hepsine emr olundu. İndirmek için olsaydı bir iki kişiye emr olunurdu.