Bu mektûb da, şeyh Abdülvehhâba yazılmışdır. Bir seyyide yardım et­mesini dilemekdedir:

Bereketleri çok olan kıymetli seyyidler “rahmetullahi teâlâ aleyhim “ din ve dünyâ efendisinin “aleyhi ve alâ âlihissalevâtü vettehıyyât” zerrelerini taşıdıkları için, kırık kalem ve kısa dil ile hâllerini bildirmekden ve kendi­lerini övebilmekden çok yüksekdirler. Ancak, se’âdete kavuşmağa sebeb olacağını düşünerek bu işe kalkışılabilir. Belki de onları ağzına almakla şe­reflenmeyi ve onlara karşı sevgi beslemek emrini yerine getirmek için bu büyük işe kalkışılır. Yâ Rabbî! Peygamberlerin efendisi hurmeti için “aley­hi ve alâ âlihi ve aleyhimüssalâtü vesselâm” o sevgilileri, bizim de sevme­mizi nasîb eyle!

Bu mektûbu getiren Mîr Seyyid Ahmed, Sâmâne şehri seyyidlerinden­dir. İlm öğrenmekde, islâmiyyete sımsıkı sarılmakdadır. Geçim sıkıntısın­dan dolayı oraya gelmişdir. Yüksek kapınızda yer varsa, kendisi çok yakı­şır ve uygun olur. Eğer yer yoksa, sevenlerinizden birine gönderirseniz, ge­çim sıkıntısından kurtarılmış olur. Hizmetçilerinizin fakîrlere ve muhtâc­lara olan yardımlarını iyi bildiğimden, hele çok kıymetli seyyidlerin imdâ­dına yetişilmesi için birkaç kelime yazmağa kalkışdım. Yola çıkarken izn almak se’âdetine kavuşamadı ise de, bizi sevenlerdendir. Allahü teâlâ sev­gisini ve ihlâsını artdırsın! Dahâ uzun yazmak saygısızlığından çekindim.